Alışın artık

2013'ün ocak ayı çok fena geçiyor. Öyle böyle değil aga. Beni bu yazıyı yazdıran kişi ferdi özbeğen. Herkesin aklına ferdi baba deyince ferdi tayfur gelir. Benim ferdi özbeğen gelir. (Yazının bundan sonrasında kendime dair saçma anılar var, sıkılıp okumayacaksan ya da banane lan düdük senden! diyeceksen kapat sayfayı da yorma beni. he mi hacı?) Anlamadan şarkılarını söylediğim piyano çalan adamdı o. mavi bi renomuz vardı nilüferin geceler, kayahanın odalarda ışıksızım ve yemin ettim ferdi özbeğenin sohbet kaseti piyanist kaseti 90lar pop furyası öncesinde favorimdi araba ile gezmelerde.o kadar hoşuma giderdi ki... Bu. Tüm anım bu. Kar yağınca ağızını gökyüzüne açıp kar yiyen, kardam adama tekmeyle girişen, arkadaşına nah yapan ama arkasından gelen öğretmeni görmeyince yakalanmamak için kaçan ama ertesi gün sınıfa gelen, arabanın arka camından bakan, önce çantasını sonra gocuğunu giyen salak bişidim. ya ne olacağdı? Ankaranın ve anadolunun birazının yollarını bu kasetlerle, bu halde, bu kasetlere benzer şarkıları dinleyerek gezdim. başka birşey değil.

Ama alışın hacı. Aman öldü vayvayvay o da mı öldü bu da mı öldü diye sıkmayın adamı farkındayız bu durumun. birşey söylemiyoruz diye farkında olmadığımızı sanma. durum zaten can sıkıcı bi de sen velveleye verme ortalığı. Ölecek abi tüm değer verdiğin anın olduğu kişiler. sen her seferinde ortalığı ayağa kaldıracaksan işimiz var senlen. Ya da ben giderek bu duruma alışıyorum. ama bu duruma alışmak kötü birşey.

Aman aman öldü ocakta herkeşler ölüyor muhabbetine gireceğim ne de aman şunu dinle bunu dinle diyecem. benim şarkılarım olm size vermem kasetlerimi ben üstüne hakan peker falan çekersiniz mundar edersiniz kasetmerimi. amma kaç yıl sonra da açım kaset dinliyorum. vay baba ya.